As características do cabalo Lusitano son encadradas a través do modelo da raza Lusitana establecido pela APSL (2005). Así, o modelo ideal de cabalo Lusitano será o seguinte:
1 - Tipo: eumétrico (peso preto de 500 kg); mediolínio; subconvexilínio (de formas arredondeadas) de silueta inscribible nun cadrado.

2 - Altura: medía á cruz, medida cun hipómetro aos 6 anos: femias - 1,55 m; e machos - 1.60 m.

3 - Pelo: as máis frecuentes son o tordo e o castiñeiro en todos os seus matices.

4 - Temperamento: nobre, xeneroso e ardente, sempre dócil e sufridor.

5 - Andamientos: áxiles elevados proyectandose cara adiante, suaves e de grande comodidade para o xinete.

6 - Aptitude: tendencia natural para concentración, con grande predisposición para exercicios de Alta Escola e moita coraxe e entusiasmo nos exercicios á jineta (combate, caza, toureo, manexo do gando, etc.).

7 - Cabeza: ben proporcionada, de largura media, delgada e seca, da zona mandibular pouco desenvolta e cara relativamente longa, de perfil levemente subconvexo, fronte levemente curvada (sobresaíndo entre as arcadas supraciliares), ollos sobre o elíptico, grandes e vivos, expresivos e confinantes.

As orellas son de largura media, finas, dedelgadas e expresivas.

8 - Pescuezo: de largura media, rodado, con crinas delgadas, ligación estreita á cabeza, longo na base e ben inserido nas costas, saíndo da cruz sen depresión acentuada.

9 - Cruz: ben destacado e extenso, nunha transición suave entre o dorso e o pescuezo, sempre levemente mais elevado que a garupa.

Os machos enteiros quedan afogados en gordura, mais destacase sempre ben das costas.

10 - Peito: de amplitud media, profundo e musculoso.

11 - Costado: ben desenvolto, extenso e profundo, con costelas levemente arqueadas, inseridas oblicuamente na columna vertebral, proporcionando un flanco curto e cheo.

12 - Costas: longas, oblicuas e ben musculadas.

13 - Dorso: ben dirixido, con tendencia para horizontal, servindo de trazo de unión suave entre a cruz e o riñó

14 - Riñón: Curto, aucho, musculoso, levemente convexo, ben unido ao dorso e a garupa co coa forma unha liña continua e perfectamente harmónica.

15 - Garupa: forte e arredondeada, ben proporcionada, ligeramente oblicua, de longo e altura de dimensións idénticas, de perfil convexo, proporcionado ý as puntes das ancas pouco evidentes conferindo a garupa unha sección transversal elíptica.

Cola saíndo en seguimiento da curvatura da garupa, de crinas sedosas, longas e abundantes.

 

16 - Membros: brazo ben musculazo, harmoniosamente inclinado.

Antebrazo ben aplomado e musculazo.

Xeonllo seco e longo.

Morna longa, seca e con tendóns ben destacados.

Boletos secos relativamente voluminosos e case sen machillos.

Cuartillos relativamente cumpridas e oblicuadas.

Cascos de boa constitución, ben formados e proporcionados, de talóns non moi abertos e coroa pouco evid

Nádega curta e convexa.

Coxa musculoso, mais curto, dirixido de modo que a rótula sitúase na vertical da punta da anca.

Perna sobre longo, colocando a punta do corvejón na vertical dá punta da nádega.

Corvejón longo, forte e seco.

Os membros posteriores presentan ángulos relativamente pechados.

HUNTER IRLANDES

Es un caballo criado originariamente para la caza, su alzada y corpulencia pueden ser diversas, aunque debe ser capaz de llevar a un jinete a través de cualquier tipo de terreno y a gran velocidad. Además tiene que ser decidido y atlético. La mayoría de ellos heredan su seguridad y firmeza de cascos de razas nativas. Es uno de los mejores caballos de caza del mundo, la campiña Irlandesa es idónea para su cría, pues dispone de vastas extensiones de setos y terraplenes naturales que permiten adiestrar a los potros para la caza, haciendo de la mayor parte unos magníficos saltadores a una temprana edad. Es más una variedad que una raza en sí misma. Los primeros ejemplares fueron el fruto del cruce de yeguas Draught, de Tiro Irlandés, con sementales pura sangre ingleses. La sangre de los Connemaras también se ha utilizado en su desarrollo. 

Características:

Son caballos fuertes, ágiles, robustos y con una cabeza y cuerpo bien formados.

pueden ser de cualquier tonalidad.

Alzada: entre 145 y 175 centímetros.

Tanto el Hunter inglés como el Irlandés se clasifican en tres categoría a tenor del peso que pueden cargar:

- Peso ligero: hasta 79 Kg.

- Peso Medio: hasta 89 Kg.

- Peso pesado: mas  de 89 Kg.

También existen "ladies" Hunters, especiales para la monta a la amazona. En la actualidad la mayoría de caballos Irlandeses de competición son Hunters de peso medio. Es resuelto y resistente, gracias a los rasgos propios de su raza y a su temprano adiestramiento es además inteligente y versátil.

ESPAÑOL

Os cabalos españois atópanse entre as razas de cabalos máis vetustas do mundo, estes cabalos de pura raza teñen a súa orixe no sur da península ibérica polo que tamén se chaman cabalos andaluces. Nos nosos dias a pura raza española utilízase en competicións de doma clásica, doma vaquera e vaise introducindo nas competicios de salto.


Características do cabalo español:
A altura á cruz do cabalo oscila entre 155 e 165 cm.
Posúen un pescozo potente e con forma de arco , con crines abundantes e longas.
O tamaño da cabeza é medio e con forma un pouco convexa.
A mirada do pura raza español é vivaz .

O peito destes cabalos é ancho.
Teñen a grupa redondeada e musculosa .
A cor de capa máis estendido no cabalo español é o tordo, aínda que se admiten todas as cores de capas, negro, alazán, etc.

A pura raza española ten unha estampa elegante e orgullosa.
É un cabalo ben proporcionado e con movementos armoniosos.

FRISON

características

As crines da cola e do pescozo son moi espesas e abundantes, ás veces poden ou non estar ambas trenzadas ou algo onduladas. Da cabeza podemos dicir que é bastante longa e está provista de orellas pequenas, que sempre están ergueitas e elegantes, características do seu gran docilidad e excelente temperamento. En canto ao carácter, son moi tranquilos e teñen moita presenza, polo que o converten nun animal perfecto para o tirTambién foi empregado no circo a consecuencia da súa pelaje negro, o seu majestuosidad e a súa talla impresionante. Antiguamente foi o cabalo de guerra dos alemáns, o cal ha ir mellorando mediante diversos cruces, en especial cos cabalos andaluces. Os países onde o cabalo frisón é máis apreciado son Holanda e Bélgica. Os cabalos frisones son sempre negros como o azabache ou nalgúns casos, castiñeiros escuros. Non se permite ningún tipo de manchas, pódense confundir cos percherones pola abundancia de pelo nas patas. Miden de 1'65 m a 1'75 m á cruz.
http://es.wikipedia.org/wiki/Fris%C3%B3n_(caballo)

Orixe: Holanda
Descende dos primitivos cabalos dos bosques Europeos e hoxe en día se cativa na comarca holandesa de Friesland, rodeada por mar, onde é moi apreciado e admirado. Resulta ser un cabalo moi equilibrado, a ésto débese que ocupe un sitio preferente na historia das razas equinas e do ser humano. O Frisón inflúo no Gran cabalo de tiro inglés, o Shire a través dun derivado seu, o Antigo Inglés negro así como no Dálle Gudbrandsdal noruego. Os antigos romanos xa coñecían ao Frisón e considerárono un animal poderoso de traballo, malia que non o xulgaban demasiado fermoso. Mil anos máis tarde habería mellorar o seu aspecto e demostrar a súa utilidade como cabalo forte, dócil e resistente, apto para tarefas moi diversas, servindo de transporte e máis adiante tomaría parte nas Cruzadas.

Cabalo Galego

O cabalo de Pura Raza Galega é a única raza equina autóctona de Galicia recoñecida como tal.

Cabalo puro sangue galego (PRG) (en galego galego Cabalo puro-sangue) é o nome dado oficialmente1 01 de febreiro subtipo Equus caballus raza do cabalo de pequeno porte, recoñecida como a raza do cabalo único nativo de Galicia (España). A finais do século XX estaba nun estado de perigo extinción. Un programa para garantir a súa recuperación e preservación subiu a finais de 2007 o seu censo da poboación de preto de 1.300 copias

Outras denominacións son tradicionais galegos cabalo montaxe,  cabalo galaico, coitelo ou navalla galizana galega

O máis antigo en presenza de poboacións de equídeos en representacións Galicia rupestes están no Sabucedo área, Ribadeo diadema, que están equipados con cabalos mozos e guerreiros, e petroglifos Viladesuso, con representacións tirada por cabalos e carros Campo Lameiro, Sierra A Groba, que data do período da Idade do Bronce6 2500. C. a 2000. C.

A teoría máis aceptada sobre a orixe do cabalo puro-sangue galego alegacións de que foron os celtas chegaron ao norte da Península Ibérica ata o século VII. C. e sexto século. C. que introduciu un espécime, cabeza pequena e orellas curtas, posteriores fortes e pelo espeso escuro. Eles son referidos como clásico escritores Estrabón e Plinio Marcial tempos medievais ou a Reconquista, onde a creación de cabalos foi fortemente asociada coa actividade de asentamento de mosteiros establecidas durante o século X e deste século XI.8 principal arteria coronaria esquerda ao longo dos séculos diferenciados por condicións ambientais e do funcionamento dos procesos de mestura que deron orixe ás varias razas relacionadas á galega Atlántico Extend Europa costa de Portugal para a Escocia ea Islandia.

Cabalo Arabe

O cabalo de raza árabe حصان عربي debe a súa reputación á súa intelixencia, carácter forte e excelente resistencia. Cunha cabeza característica e cola portada alta, o cabalo árabe é unha das mellores carreiras de cabalos máis coñecidas do mundo.

É unha das razas máis antigas de cabalos, como non hai evidencias arqueolóxicas de cabalos de 4.500 anos moi semellantes aos árabes modernos. Ao longo da historia, os cabalos árabes de Oriente Medio espallados ao redor do mundo a través do comercio e da guerra. Eles foron moi utilizados para mellorar a outras razas, engadindo velocidade, refinamento, resistencia e boa estrutura ósea

Características da raza

Outras características distintivas son a súa relativamente longa volta, nivel e cola erguida. Os árabes de boa liñaxe posúen cadeira profundas e ben angulados e os ombreiros con boa caída. A maioría teñen corpos compactos con costas curtas. Algúns, pero non todos, teñen cinco vértebras lumbares en vez do 6 habitual, e os pares de nervios 17 en vez de 18. Así, un árabe pode cargar un cabaleiro pesado con facilidade, mesmo cabalos pequeño.Los árabes teñen unha cabeza en forma de cuña, así refinado, examina alta, ollos grandes, narinas grandes e pequenos fociños. Máis distintamente presenta un perfil cóncavo. Moitos árabes tamén teñen un pequeno aumento na fronte, entre os ollos, chamado "Jibbah" polos beduínos, que engade máis capacidade nos seos. Crese que isto axudou-los no seu clima de deserto nativo seco.Os árabes adoitan ter ósos fortes, densos, pernas fortes e paredes bos cascos. Son especialmente preferidos debido á súa resistencia. Os árabes   teñen equilibrio natural, axilidade e desprazamento, calidades esenciais orixinalmente o cabalo de guerra no deserto, e que agora están competindo en varias disciplinas.